Ik begin al steeds meer te wennen aan het leven hier. Het links rijden, het constant nagefloten/roepen worden, de drukke stad, het lekkere eten (en drinken), mijn vrijheid en alle andere leuke dingen. Ik weet dat ik het al een keer eerder verteld heb maar echt, de tijd vliegt!

Vorig weekend ben ik weer op trip geweest. De trip duurde dit keer vier dagen. Gelukkig hebben we wat met stage kunnen regelen omdat we maandag niet aanwezig zouden zijn. We gingen naar het binnenland van Suriname. Het eilandje waar wij verbleven heet Apiapaati. Dit is een eilandje midden in de Surinamerivier. We vertrokken om 7 uur ´s morgens, ofja 7 uur… maak er maar anderhalf uur later van. We waren dit keer met een hele grote, gezellige groep. Onze vier uur durende busreis begon. Lekker plakken in de bus, i love it! We vertrokken naar Atjoni. Hier eindigde de weg en moesten we verder op de boot. Voordat we op de boot gingen kregen we natuurlijk een lekkere bak bami met kip. Na ook vier uur in het bootje te hebben gezeten, kwamen we met onze houten konten aan op Apiapaati. In de avond hebben we met de hele groep gezellig met een Borgoe colaatje (Surinaamse rum) om het kampvuur gezeten en spelletjes gespeeld. Toen het bedtijd was voor mij begon het feest pas, er zat een lekkere dikke spin op mijn klamboe. Gelukkig niet in mijn bed, want dat was twee dagen later ;). Iedereen weet natuurlijk dat spinnen echt niet mijn ding zijn maar gelukkig waren er lieve meisjes bij die de spin hebben weggejaagd.
De volgende ochtend, na een heerlijk ontbijt met ei, worstjes en lekkere broodjes, hebben we een jungletocht gemaakt die eindigde bij de onderkant van de Ananasberg. Je raad het al waarom dit de Ananasberg heet. Helaas zijn we maar een enkele ananas tegen gekomen. Na 10 liter zweet verloren te hebben kwamen we dan op de top van de berg. Na een aantal fotomomentjes en wat koekjes zijn we weer terug naar beneden gegaan. In de middag stond er waterpret op de planning. We hebben lekker liggen chillen in de stroomversnellingen en aan het eind van de middag mochten we op een soort opblaasbaar vlotje achter de boot aan scheuren. Zooooooo gaaf! Iedereen voor ons kon het zonder eraf te vallen behalve, ja je raad het al, ons lukte het niet. Maar echt leuk om een keer te doen! Toen we weer aankwamen op het eilandje ben ik gaan baden in de rivier. De douche gebruikt toch water uit de rivier dus veel schoner wordt je ook niet van een douche. Toen ik het water in wou gaan ging ik vol onderuit. Lekker charmant hahaha. ’s Avonds hebben we met z’n allen heel wat potjes weerwolven gespeeld. Ik hou echt van dat spel hoor.

De volgende ochtend hoorde ik vanuit onze hut al dat ze een vogelspin hadden gevonden. We staan samen op de foto maar hoe lief de spin er ook uit ziet daar bleef het dan ook bij. Na weer een verrukkelijk ontbijt, hebben we een wandeling gemaakt door marrondorpjes. In deze dorpjes leven de mensen heel primitief en met veel rituelen. Zo moet je bijvoorbeeld onder een poort door, maar als je ongesteld bent moet je er omheen lopen. Die dorpjes bezoeken is echt een hele ervaring. Zo anders dan dat je gewend bent en ook zo anders dan in de grote steden van Suriname. In de middag zouden we gaan raften. Helaas ging dit niet door omdat het water te hoog stond. Echt zo jammer… Dit was namelijk een beetje het hoogtepunt van de trip maarja, niemand die er wat aan kon doen. In de avond kregen we cassavesoep. Cassave smaakt een beetje naar aardappel en als er iets is wat ik niet lust is het wel aardappel. Maaar ik probeer alles. Maar na een paar happen besloot ik al dat dit niet zo mijn ding is. Op maandag vertrokken we, met een beetje regen, weer naar huis. Ik had me wel ingesmeerd maar helaas niet genoeg dus ik was zo rood als een kreeft. En niet alleen mijn schouders dit keer, nee, mijn hele lichaam. Maarja het is nu wel mooi donkerder wit weggetrokken.

Met de hele groep van Apiapaati hadden we afgesproken dat we donderdag mee zouden gaan op de partybus. Dit is een bus met een open dak met wat drinken en keiharde muziek. Dikke prima dus. Helaas begon het te regenen. Nu was er wel een overdekking. Maar daar kwam uiteindelijk toch wel de regen langs of doorheen. Dus lekker doorweekt kwamen we aan bij Havana.

Zaterdag ben ik samen met Babette en een huisgenootje naar een poolpartygeweest. Het had de hele dag geregend dus we hoopten dat het ’s avonds een beetje mooi weer zou zijn. Toen we daar waren had bijna niemand, ofja een paar, zijn of haar zwemkleren bij zich. Maar hoe dan ook ik zou gaan zwemmen. Het water was totaal niet koud dus ik heb me prima vermaakt.

Zondag, nog een beetje moe van de vorige avond, zijn we naar de vlindertuin geweest. We kregen een rondleiding door het park. In dit park zijn heel veel soorten vlinders. Ze lieten de hele transformatie van de vlinder zien. Dit park heeft ook veel cocons voor de export. Eigenlijk is het gewoon een bedrijf. Verder waren er nog schildpadden en slangen. De babyschildpadjes mocht je ook even vasthouden. Superlief dus.

Ik begin onze Albert trouwens toch wel te missen…

Groetjes uit de Saturnusstraat 31 in Paramaribo!